Pociąg życia...=]

http://www.pociagzycia.prv.pl/ <-- no...to ma być moja notka.ale ja musze to lekko skometować.

 Nasze życie jest jak uciekający pociąg,
zawsze się gdzieś śpieszy
i zawsze jest gdzieś spóźnione.
Czasem mija małe stacyjki, te najpiękniejsze,
nie dostrzega drobnych rzeczy
które sprawiają, że nasze życie jest takie piękne.
Czasem na dużych stacjach oglądamy przez szybę tłok
ludzi, którzy przychodzą i odchodzą.
Łzy z powodu rozstań
i uśmiechy przy powrotach.
Na różnych stacjach splatają się nasze tory życia.
Czasem mocno plączą się by istnieć w jedności
i już do końca zostać razem,
a czasem niestety nadchodzi rozdroże.
Piękne pociągi naszych dążeń i marzeń,
naszej wiary i nadziei.
Sprawmy by w naszych rękach zawsze
były zwrotnice naszego losu.
Byśmy sami naszymi dążeniami otaczali się ciepłem
i uczuciem i nigdy nie czuli,
że stoimy samotni na jakiejś stacyjce,
wydaje mi się, że w tym pociągu jest ,było i bedzie miejsce dla kazdego.
Dla tych co odeszli dla tych co narazie są i dla tych co jeszcze bedą.
My kierujemy tym pocigiem ale nie mamy wpływu na ludzi
którzy zdecydowali się wysiąsć,
możemy opanowac osoby wsiadajace i kierować pociągiem w odpowiednich kierunkach.
Jedzmy bo niewarto stać w miejscu...!
Pierwsze miejsca sa zajęte przez rodzine i przyjacioł, są też miejsca zarezerwowane dla tych co odeszli...a zdecyduja się wrocić}
Bywają miejsca które czekaja aby Ci co niechcą wziąsc, zdecydowali się na to!
Miejsc jest wiele..Pociąg jedzie.Ja staram sie kierować
Wsiadaj..:*

,że o czym ja pisze?
,że znowu się wszułam.?
Coś się dzieje.=D
Wiosna {ktorej do konca jeszcze ne ma}sprawia ze powoli sie "przewraca" w głowce.
Tak działa na mnie pogoda:>
i nie tylko=D!
Ale grunt to 3mac granice.


pozdro=D